Parafrazując dobrze wszystkim znaną kwestię z niesłychanie popularnej w latach siedemdziesiątych komedii Tadeusza Chmielewskiego, można rzec: „nie lubię poranków”. Niewątpliwie znaczna część ludzi zgodziłaby się z tym stwierdzeniem, zwłaszcza, kiedy musi bardzo wcześnie pędzić do pracy.